GEORG TRAKL
ΡΕΜΒΑΣΜΟΣ,
ΙΙΙ
Ερωτευμένοι
πηγαίνουν στους φράχτες,
και
τους γεμίζουνε μόσχους.
Το
βράδυ χαρούμενοι έρχονται επισκέπτες
από
τον δρόμο και όσο σουρουπώνει.
Συνετή
καστανιά στου πανδοχείου τον κήπο.
Βουβαίνονται
οι υγρές καμπάνες,
κάποιο
παλικάρι στο ποτάμι τραγουδάει
–Φωτιά,
τη σκοτεινιά γυρεύει–
ω
γαλήνη γαλάζια! Κάνε υπομονή!
Όταν
όλα ανθίζουνε – όλα.
Και
θάρρος, θάρρος πράο, νύχτα, δώσε
σ’
εκείνον που χωρίς πατρίδα είναι,
αβάσιμο
σκότος
και
ώρα χρυσή στο κρασί του.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου