ΜΙΛΑΕΙ ΤΟΥ ΔΑΡΕΙΟΥ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΜΙΛΑΕΙ ΤΟΥ ΔΑΡΕΙΟΥ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ

(Αισχύλος, «Πέρσαι», σττ. 821-828 και 842)

Στον τάφο μου σε λίγο κατεβαίνω πάλι.

Τί νόημα έχει να καθυστερώ εδώ πάνω;…

Λοιπόν, μια λέξη λέω, πριν ξαναπεθάνω,

μια λέξη καθαρή, χωρίς χρησμών αιθάλη:

η αλαζονεία, σαν μεστώσει και σαν θάλλει,

καρπό πικρό, πολύκλαυτο θα δώσει. Κάνω

για σας μια σκέψη: Μη μετράτε παραπάνω

απ’ τον κανόνα! Το άμετρο θε να σας βγάλει

απέναντι απ’ τον Δία, τον κολαστή της πάσης

υπεροψίας και της άτης. Να μη χάσεις

ποτέ, άνθρωπε, το μέτρο εδώ που ζεις! Φιλί

να δίνεις στο φιλί, γλυκόν να τρως τον άρτο,

και ζωή για νά ’χεις πλούσια – κι όπως είναι πάρ’ το:

ὡς τοῖς θανοῦσι πλοῦτος οὐδὲν ὠφελεῖ.