ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ

RENÉ CHAR

ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ

Το κομμάτι ετούτο, μονίμως ασταθές, μισοκοιμισμένο εντός μας – από αυτό θα ξεπηδήσει ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ.

Η ηλικία του ταράνδου, τουτέστιν η ηλικία της πνοής. Ω τζάμι, ω παγετέ, φύση κατακτημένη, από μέσα ολάνθιστη, απ’ έξω ερείπιο!

Αμέριμνοι, εξυμνούμε και παρακωλύουμε δικαίως τη φύση και τους ανθρώπους.

Ωστόσο, τρόμος, επάνω απ’ το κεφάλι μας, ο ήλιος μπαίνει στο σημάδι των εχθρών του.
Η πάλη, αλίμονο, κατά της βέβηλης ωμότητας ανάθημα του φτερωτού μυρμηγκιού. Θα είναι τούτο άραγε η καινοτομία η δική μας;

Στον χειμωνιάτικο ήλιο, κάτι δεμάτια ξύλα και η φλόγα μου στον τοίχο.

Χώμα όπου κοιμάμαι, χώρε όπου ξυπνάω, ποιός θα ρθεί όταν δεν θά ’σαστε πλέον εκεί; (το τί θ’ απογίνω είναι για μένα ήδη ζεστασιά που φτάνει σχεδόν στο άπειρο).

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.