ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ

 

ΑΡΓΥΡΗΣ ΘΑΝΑΣΟΥΛΑΣ

 

ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ

 

Ενός λεπτού σιγή

ν’ ακούσω τον θυμό των ευκάλυπτων

και το καμένο χώμα

 

Ενός λεπτού σιγή

μέχρι ν’ ακονίσω τις λέξεις των προσευχών

και να λογχίσω τα μεγάλα τραγούδια σας

και τις πολύχρωμες οθόνες

 

Ενός λεπτού ζωή

μέσα στην θαλπωρή της θλίψης

σαν δένδρο ανυπεράσπιστο

στις παρυφές των άστρων

 

Ενός λεπτού λησμονιά,

γιατί πλησιάζει το αύριο

με θραύσματα, στάχτες κι αίματα ατημέλητα

 

Ενός λεπτού ανάσα

γιατί είναι η φρίκη σεσημασμένη

και μικρές οι παρατάσεις εξόφλησης

 

Ενός λεπτού σιγή,

σ’ ενός λεπτού ζωή,

μόνο τ’ αποκαΐδια που σέρνουν την κόλαση,

ν’ ακούγονται –

κάποτε ήμασταν δασώδεις,

τώρα έκπληκτοι κι ανεπαίσχυντοι