ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΠΙΟΥΝΟΥ

 

MAX JACOB

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΠΙΟΥΝΟΥ

Να γράφει ο «Φιγκαρό» πως έκλεψα ένα όπλο, ω, συμφορά μου του άμοιρου! εκείνος, ο ξενοδόχος, το έκανε! ο αδελφός μου είχε ξεχάσει το όπλο του στο ξενοδοχείο, στο Παρίσι· το πήρε ο ξενοδόχος και γράφει τώρα ο «Φιγκαρό» ότι ήμουν εγώ. Εύκολα το πράγμα επανορθώνεται: στέλνεις μιαν επιστολή στον «Κύριο της Ορχήστρας» και στον «Θεατρικό Ταχυδρόμο» και πάει, ξεμπλέκεις. Αλλά σε τί αλήθεια ωφελεί; αφού θα φύγω απ’ το ξενοδοχείο: και θά ’χω αφήσει το κρεβάτι μου άστρωτο· θα μπούνε γριές στο δωμάτιο και θα κοροϊδεύουνε τη φτώχεια μου· οι νεαρές καμαριέρες το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να δείχνουν τους ώμους τους. Μα έκλεψα εγώ ποτέ μου όπλο;

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.