ΟΙ ΥΠΝΟΒΑΤΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ

 

RAFAEL ALBERTI

 

ΟΙ ΥΠΝΟΒΑΤΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ

 

Ι

Σκεφθείτε την ώρα εκείνη

όταν των υπνοδωματίων τα μάτια τ’ αόρατα

ενάντια σε βασιλιά των ζόφων εξεγέρθηκαν.

 

Το ξέρετε, το ξέρετε. Αφήστε με!

Αν όσο πάω μού ανοίγονται ρωγμές χιονιού,

τάφοι σταματημένων υδάτων,

οξειδωμένων ονείρων νεφελώματα,

φτιάξτε για πάντα το κλειδί των βλεφάρων σας.

Τί θέλετε;

 

Μάτια αόρατα, μεγάλα, επιτίθενται.

Βελόνες πυρακτωμένες στις μεσοτοιχίες χώνονται.

Ίριδες νεκρές στριφογυρίζουν ματιών,

σεντόνια.

 

Βασιλιάς – σκαντζόχοιρος από βλεφαρίδες.

 

 

ΙΙ

Κι ακόμα,

ακόμα των υπνοδωματίων τ’ αφτιά τ’ αόρατα,

ενάντια σε βασιλιά των ζόφων.

 

Το ξέρετε πια ότι το στόμα μου ονομάτων είναι πηγάδι,

πεθαμένων αριθμών και γραμμάτων.

Ότι οι αντίλαλοι δίχως τα λόγια μου πλήττουν

και ότι ό,τι δεν είπα περιφρονεί και μισεί τον άνεμο.

Δεν έχει ν’ ακούσετε τίποτα!

Αφήστε με!

 

Αφτιά όμως μεγαλώνουνε κόντρα στο στήθος.

Από γύψο, από ψύχος,

κατεβαίνουν όλο το λαρύγγι,

του αίματος τ’ αργά κελάρια,

των οστών τους σωλήνες.

 

Βασιλιάς – σκαντζόχοιρος δίχως μυστικό κανένα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.