RAINER MARIA RILKE
ΚΡΗΤΙΚΗ ΑΡΤΕΜΙΣ
Για πές μας, των προπόδων άνεμε, το μέτωπό της
λαμπρό δεν ήταν πράγμα; Πές, και των ακρωτηρίων!
Αντάνεμε, για πές, στιλπνέ των λυγερών θηρίων,
εσύ μορφή δεν χάριζες στο ρούχο το δικό της
τεντώνοντάς το;… κάνοντας στ’ ασύνειδά της στήθη
να μοιάζει σαν προαίσθημα που συνεχώς αλλάζει;
Αυτή, σαν νά ’ξερε τα πάντα, με ό,τι την τινάζει
πιο πέρα από τα πέρατα, όρμαγε με τη συνήθη
ορμή, με Νύμφες και σκυλιά, με τον ποδόγυρό της
επάνω μαζεμένον, και το τόξο της, δεμένο
ψηλά στη ζώνη, ετράβαγε για να το δοκιμάσει·
σε ξένους οικισμούς ενίοτε στον περίπατό της
επήγαινε, με μάτι γυρισμένο και οργισμένο
από μιας γέννας τις κραυγές, για να τους αγκαλιάσει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου