ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΤΟ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΤΟ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ

(Ευριπίδης, «Ιφιγένεια η εν Ταύροις», σττ. 1056-1074)

Εφτάσαμε στον στίχο χίλια πενήντα έξι

αισίως, ω γυναίκες φίλτατες, κι ωστόσο

δεν ξέρω τί ο Ευριπίδης θέλει να σας δώσω

ως πέρας των τεκταινομένων· τί θα τρέξει

εν συνεχεία το αγνοώ, μα θαν τ’ αντέξει

η κράση μου. Βοηθήστε με να παραδώσω

εμένα και τους άντρες μου στο σπίτι, και όσο

για happy end, που λένε, εφτιάχτηκε και η λέξη.

Οι θεατές κι ο ποιητής μπορεί να ξέρουν

της μοίρας τα γυρίσματα, και ούτε υποφέρουν

για νόστο σαν εμένα και τους άλλους δύο.

Γυναίκες μου φιλόφρονες, το μυστικό μας

κρατήστε! Κι αν βγει η Αθηνά στο θεολογείο,

ε, ας βγεί! – και σώοι να πάμ’ εμείς στο σπιτικό μας.