ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΑΣΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΑΣΗ

(Ευριπίδης, «Άλκηστις», σττ. 320-324)

       στον Τρύφωνα Ευαγγελίδη

Αναρωτιέμαι πώς κατάφερε να πείσει

τον άρχοντα ο Ευριπίδης τον επώνυμο ότι

το δράμα μου, Άδμητε, είναι κωμικό, παρ’ ότι

χορό Σατύρων άτακτων, για να το στήσει,

δεν βάζει, μα σεβάσμιοι γέροντες στη δύση

του βίου τους προβαίνουν και θρηνούν τη νιότη

που αφήνω πίσω. Δεν με νοιάζει, πάντως, διότι

ο ποιητής μ’ ευγένεια μ’ έχει τραγουδήσει.

Και παραμύθι και δημοτικό τραγούδι

και μι’ αύρα ηρωική του μύθου του Ηρακλέους

λαλούν το κάλλος, την αποκοτιά του κλέους,

καθώς πεθαίνω, εγώ, η Άλκηστίς σου, ένα λουλούδι

εξαίσιο. Χαίροντες ευφραίνοισθε όλοι οι άλλοι –

να χαίρεστε! Τη ζωή να ζείτε με σπατάλη!