Ο ΚΡΕΩΝ ΠΡΟΝΟΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

Ο ΚΡΕΩΝ ΠΡΟΝΟΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ

(Ευριπίδης, «Μήδεια», σττ. 277-303)

            Στον Carlos Barbarito

Καλά, σωστά μου τά ’πε ο Κρέων: με φοβάται.

Δε μάσησε τα λόγια του πετώντας γρίφους

μυστηριώδεις, δόλιχους. Στοιχείο του ύφους

του ανδρός αυτού είναι ολάνοιχτα να συλλογάται,

χωρίς ευγένειες περιττές· και μην κοιτάτε

τί γράφουν οι άλλοι – μπούρδες! Μόνο με αειγλύφους

κινείται στοχασμούς σε δρόμους αποκρύφους

της σκέψης, που να σας τους πει, ε, μην καρτεράτε!

Την ετυμηγορία μόνο φανερώνει.

Φοβάται –μού ’πε– για την κόρη του, και τρέμει

μην του τη βλάψω, τυλιγμένη σε σεντόνι

χωρίς τον άντρα μου όπως είμαι και όπως ξέμει-

να: επίφθονος, σοφή και αρτίφρων. Μήδεια, μόλις

μπορέσεις –μού ’πε–, αμέσως γίνεσαι πανώλης.