ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΕΙΚΟΣΙΤΟΣΟ

JORGE LUIS BORGES

ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΕΙΚΟΣΙΤΟΣΟ

Των άστρων η τροχιά δεν είναι άπειρη

και η τίγρις είναι μιά από τις μορφές που επιστρέφουν,

εμείς όμως, μακριά από την τύχη και τις περιπέτειες,

πιστεύουμε πως είμαστ’ εξόριστοι σε χρόνο εξαντλημένον,

στον χρόνο εκείνον που τίποτα πια να γίνει δεν μπορεί.

Το σύμπαν, το σύμπαν το τραγικό, δεν βρισκόταν εδώ,

και κατ’ ανάγκην το γυρέψαμε σε τόπους άλλους·

εγώ ύφαινα μια ταπεινή μυθολογία με μάντρες και μαχαίρια

και ο Ρικάρδο σκεφτότανε τους γελαδάρηδές του.

Αγνοούσαμε ότι το μέλλον περιελάμβανε και τον κεραυνό,

Δεν είχαμε προαιστανθεί το άγος, την καταστροφική φωτιά

    και τη νύχτα την τρομερή της Συμμαχίας·

Τίποτα δεν μας είπε ότι της Αργεντινής η ιστορία θα κατέβαινε

    ποτέ στους δρόμους,

η ιστορία, η αγανάκτηση, ο έρωτας,

οι λαοθάλασσες, της Κόρδοβας το όνομα,

του πραγματικού και του απίστευτου η γεύση, ο τρόμος και η δόξα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.