ΣΤΟ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΣΤΟ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Τραγούδαγαν ριπές ανέμου απ’ τα μαλλιά της –

μιας Αμαλίας η ανθισμένη επέταε κόμη.

Βεγγαλική εν τη ρύμη της φυσούσε η ρώμη

εφτά αηδονιών με ανεμομπόρια απ’ τη λαλιά της

και στ’ άλογο του λυρισμού μονή επιβάτις

σελάγιζε η φωνή στη διαπασών ακόμη.

Τραγούδαγαν ριπές ανέμου απ’ τα μαλλιά της –

μιας Αμαλίας η ανθισμένη επέταε κόμη.

Κομμάτια από ματιές τρυγούσε ο ιχνηλάτης

των φθόγγων να τ’ ανάψει με άνθη που εξεστόμι-

σαν οι ώμοι της, και τα γυμνά κενά της να τής

τα σβήσουν με δροσιές του κάλλους μετρονόμοι.

Τραγούδαγαν ριπές ανέμου απ’ τα μαλλιά της...