ROSE AUSLÄNDER
ΤΟ
ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Και
το παρελθόν
έχει
φτέρωμα
Τα
φτερά του είναι κελλιά
για
κάποιο σώμα χαμένο
Στη
Μπουκοβίνα
τα
δάση πρασινίζουν
Ο
αγαπημένος μου έχει
μάτια
ανοιχτογάλανα
Παιδιά
παίζουν με φουντούκια
που
ρίχνει ο ουρανός βροχή
Στον
Προύθο κολυμπάνε
οι
γυμνές αναμνήσεις
Ο
πατέρας πεθαίνει
η
μητέρα πεθαίνει
Ο
πόνος είναι δέντρο
που
κάνει πιο πικρούς καρπούς
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου