Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΟΥ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΟΥ

(Ευριπίδης, «Κύκλωψ», σττ. 316-346)

   στη Ζωή Γαβριηλίδου και στον Αντώνη Καμπά

Ὁ πλοῦτος, ἀνθρωπίσκε, τοῖς σοφοῖς θεός! Άκου

αυτό που σού ’πα εγώ – ο Πολύφημος που ξέρει!

Για ναούς και Δίες τί μου λές;! Τί θα μου φέρει

ο κεραυνός τους;! Δεν τρομάζω – και του κάκου

χαλάς κουβέντες. Χιόνια και βροχές με δράκου

μορφές δεν με ταράζουν. Κι έχω μάτι αστέρι

να με φωτίζει ακοίμητο. Δεν υποφέρει

ο νους μου απ’ τις φοβίες του όποιανου ανθρωπάκου!

Κοπάδια χίλια βόσκουν και μου δίνουν κρέας

και γάλα και προβιές. Ποιοί νόμοι; – μου είναι ξένοι!

Εγώ είμαι ο Δίας ο πραγματικός, νομέας

των αγαθών της γης. Γι’ αυτό δεν μου πηγαίνει

θυσίες να προσφέρω σε άλλους παρά μόνο

στη μπάκα μου: μεγάλη θεά σε μέγα θρόνο!

  Μακάρι ναν το ξέρανε οι άνθρωποί σου τούτο:

  φαΐ και πιοτί και υγεία – αυτά κάνουνε τον πλούτο!