RENÉ CHAR
ΜΥΣΤΙΚΑ
Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ
Έστρωσε
τραπέζι και πήγε ώς την τελειότητα του πράγματος εκείνου που ο καθισμένος στην
όψη της έρωτας θα μιλήσει για να πει πράγματα γλυκά γι’ αυτήν κοιτώντας την
βαθιά στα μάτια. Με γλωσσίδι από όμποε μοιάζει τούτη ’δώ η τροφή.
Κάτω
απ’ το τραπεζομάντηλο οι γυμνοί της αστράγαλοι χαϊδεύουν τώρα τη θέρμη του
αγαπημένου της, ενώ την επαινούν φωνές που αυτή ούτε καν ακούει. Η αχτίδα της
λάμπας μπλέκεται και πλέκει τους ηδονικούς ρεμβασμούς της.
Ένα
κρεβάτι, πολύ μακριά –το ξέρει – τούς περιμένει υπομονετικά και τρέμει στην
εξορία των σεντονιών που μοσχομυρίζουνε σα λίμνη ανάμεσα σε βουνά που ουδέποτε
θα μείνει μόνη.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου