CATULLUS
ΤΗΝ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ ΑΚΜΗ Ο ΣΕΠΤΙΜΙΟΣ
Την
αγαπημένη του Ακμή ο Σεπτίμιος,
μες
στην αγκάλη του κρατώντας την, της λέει: «Ακμή μου,
αν
δεν με φλογίζει ο έρωτάς σου κι άμα πάψω
εγώ
ποτέ να σ’ αγαπάω στη ζωή μου όπως
μονάχα
οι τρελοί από έρωτα γνωρίζουν ν’ αγαπάνε,
μόνος
στη Λιβύη να βρεθώ ή στην Ινδία πέρα,
κι
εκεί να ψήνομαι με γύρω μου γαλανομάτικα λιοντάρια».
Τα
λόγια αυτά σαν είπε, ο Έρως (πρώτ’ από τ’ αριστερά
κι
απ’ τα δεξιά κατόπιν) φταρνίστηκε ικανοποιημένος.
Πετώντας
σαν πουλάκι τότε η Ακμή και την κεφαλή
σηκώνοντας
με τ’ άλικά της χείλη τού γλυκού αγοριού
τα
μεθυσμένα μάτια εφίλησε και τού ’πε:
«Αχ,
Σεπτιμούλη μου, φως και ζωή μου εσύ,
αρκεί
για πάντα εμείς οι δύο τον ίδιο αφέντη να δουλεύουμε,
κι
έτσι μπόι θα παίρνει και ολοένα θα θεριεύει
του
έρωτα η φλόγα και το απαλό μεδούλι θα μου τρώει».
Τα
λόγια αυτά σαν είπε, ο Έρως (πρώτ’ από τ’ αριστερά
κι
απ’ τα δεξιά κατόπιν) φταρνίστηκε ικανοποιημένος.
Και
να, μ’ ευνοϊκούς τους οιωνούς κι οι δυό τους πάνε τώρα:
τον
έναν ο άλλος αγαπά, κι οι δυό τους αγαπιούνται!
Κορίτσι
ένα και καλό έχει ο Σεπτίμιος, την Ακμή του,
και
δεν τον νοιάζουνε σταλιά Συρίες, Βρετανίες.
Αγόρι
ένα και καλό έχει η Ακμή, τον Σεπτιμούλη της,
για
να χορταίνει χάδια και φιλιά και μέλια.
Ποιός
είδε, αλήθεια, ανθρώπους νά ’ναι πιότερο ευτυχείς
με
τα καλά σημάδια πάνω τους της Αφροδίτης όλα;
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου