RENÉ CHAR
ΤΟ
ΛΗΝΤ ΤΗΣ ΣΥΚΙΑΣ
Επάγωσε
τόσο που τα γαλακτώδη κλαδιά
Στομώσανε το πριόνι, εσπάζανε στα χέρια.
Η άνοιξη δεν είδε τις χαριτωμένες να πρασινίζουνε.
Η συκιά εζήτησε απ’ τον κύριο του ανάσκελα πεσμένου
το θαμνόδεντρο μιας νέας πίστης.
Ο συκοφάγος όμως, ο προφήτης του,
Με το ζεστό του γυρισμού του χάραμα,
Στα ερείπια της συμφοράς εκτεθειμένος,
Αντί να πεθάνει από πείνα, εχάθηκε από έρωτα.
Στομώσανε το πριόνι, εσπάζανε στα χέρια.
Η άνοιξη δεν είδε τις χαριτωμένες να πρασινίζουνε.
Η συκιά εζήτησε απ’ τον κύριο του ανάσκελα πεσμένου
το θαμνόδεντρο μιας νέας πίστης.
Ο συκοφάγος όμως, ο προφήτης του,
Με το ζεστό του γυρισμού του χάραμα,
Στα ερείπια της συμφοράς εκτεθειμένος,
Αντί να πεθάνει από πείνα, εχάθηκε από έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου