ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ
Είχα πέσει σε βύθος, είχα, πάντα, τη μαύρη
κι ολαπέλπιδη νύστα του βραχνά καταλύτη·
μες στο κάμα του θέρους, τη θλιμμένη και λαύρη
ποθοθάνατη ’νείρια του οράματος νήτη.
Έχω λήθαργου μοίρα κι είχα παραμιλήσει
χρόνια· κι όμως ο Στίχος, ο Ρυθμός δεν ελείπαν.
Είχα ανέβει εκεί που ’ναι μονάχα η Βρύση
κι η Επιστήμη, αν δεν είχα, δε θ’ ανέβαινα, είπαν.
Επειδή και είχα χάσει το ρέγουλο, είμαι
ο εμπνευσμένος ονείρων και κόσμων προφήτης,
ο πηγαίος ποιητής που στο σύννεφο κείμαι
ο μεγάλος, ο θείος των ρυθμών υποφήτης.
Από το βιβλίο: «Ρώμος Φιλύρας. Μια
παρουσίαση από τον Γιάννη Δάλλα», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 1999, σελ. 30.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου