CHARLES BAUDELAIRE
Η
ΜΟΥΣΙΚΗ
Η
μουσική συχνά σα θάλασσα με παίρνει πέρα!
Προς
το κατάχλωμό μου αστέρι
σε
ουράνια καταχνιάς ή και στον τρίσβαθον αιθέρα
σαλπάρω,
ώς τ’ άστρινα τα μέρη.
Με
στήθος πρόσω πάντα και πνευμόνια φουσκωμένα
σαν
τα πανιά του καραβιού μου
στα
κύματα σκαλώνω που χτυπάνε μανιασμένα
στις
σκοτεινιές του ταξιδιού μου.
Τα
πάθη νιώθω μέσα μου όλα αντάμα να δονούνται
σαν
πλοίο που χτυπά σε υφάλους.
Αγέρια
πρίμα ή θύελλες συσπώνται και κινούνται
μες
στων βαράθρων τους δαιδάλους
και
με λικνίζουν. Μα και η κάλμα σαν καθρέφτης δείχνει
πού
η απελπισιά μου άφησε ίχνη.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Σχόλια 3 σε 1:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ήξερα το ωραίο ποίημα του Μπωντλαίρ στη μετάφραση του Σημηριώτη, που σίγουρα γνωρίζετε κι εσείς.
Όμως και η δική σας εκδοχή πολύ ωραία.
2. Βάλτε μας και το μελοποιημένο Λαπαθιώτη, να δέσει το γλυκό, για να ηρεμήσω κι εγώ.
https://www.youtube.com/watch?v=0z0-m4U0Kbk
Λένε πως η ακροστιχίδα σχηματίζει το όνομα «Κώστας Γκίκας» που ήταν η μεγάλη αγάπη του ποιητή.
3. Πολύ ωραίος ο Ρίτσος στο "Θεμιστοκλή".
Αιώνια επίκαιρος.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ