ΤΑΣΟΣ
ΓΑΛΑΤΗΣ
ARS POETICA
Μόνο
για τους παλιούς ποιητές μπορώ να σου μιλήσω·
οι
γραφιάδες του συρμού δεν πρόκειται ποτέ να εννοήσουν
πως
ο Villon να πούμε βγαίνοντας στο πλιάτσικο
λήστευε
ή δολοφονούσε τους προσκυνητές της
Compostela
κι
ύστερα με την ίδια ευκολία έγραφε τις αθάνατες
μπαλλάντες
του.
Γιατί
ο Ισίδωρος Ducasse εγκατέλειψε το Μοντεβιδέο
κι
ήρθε να βουλιάξει στα λασπωμένα παρισινά σοκάκια
καρφώνοντας
αιώνια τα νύχια και τα δόντια του
σε
όλα τα παιδιά του κόσμου.
Πώς
ο Rimbaud
λάκισε
κάποιαν αυγή από τη Charleville
και
δέησε να φτάσει με τα πόδια στο Παρίσι
παραδίνοντας
την άσπιλη εφηβική του σάρκα
στους
λιμανίσιους φαντάρους
των
Ούννων και του Ναπολέοντα του Μικρού.
Μόνο
γι’ αυτούς μπορώ να σου μιλήσω
που
ζυμώθηκαν στο αίμα και στη λάσπη.
Από
το βιβλίο: Τάσος Γαλάτης, «Το φως του κόσμου», Τυπωθήτω, Αθήνα 2013, σελ. 56.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου