ΑΝΑΝΕΩΣΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

ΑΝΑΝΕΩΣΗ

Χρειαζόταν κάθε τόσο ν’ αλλάζουμε χώρο, γιατί οι λέξεις γερνούσαν,

χάναν το νόημά τους, ξεθωριάζαν. Στα παλιά βυρσοδεψεία

άνθρωποι, δέρματα, οι κυνηγημένες κότες, τα σπασμένα τζάμια

παίρναν ένα άσπρο χρώμα σκοτεινό, μουσκεμένο. Ο ξύλινος τροχός

κείτονταν σάπιος μέσα στις τσουκνίδες. και τότε θυμηθήκαμε

τα τέσσερα ζευγάρια γυναικεία παπούτσια παρατημένα στην όχθη· –

απέναντι: τέσσερεις κόκκινες ομπρέλες κρύβοντας ώς το στήθος

τις εύσωμες γυμνές γυναίκες. Εσύ δε συμφωνούσες πάλι,

ήθελες μόνο να γράψεις ένα ποίημα – όχι κόκκινο, είπες,

ένα μεγάλο ποίημα, μάλλον λευκό σκοτεινό, χωρίς καθόλου λέξεις.

                  Καρλόβασι, 23.VII.74

Από τη συλλογή: «Ρωγμή» (1974).

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος: «Ποιήματα», τ. ΙΑ΄, Κέδρος, Αθήνα 1993, σελ. 355.