ΒΡΑΔΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

ΒΡΑΔΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

  Έπρεπε ν’ ανακαλύψω γρήγορα το μυστικό – ήταν μιά υπόθεση σκοτεινή, μιά συνωμοσία θά ’λεγα, για την οποία όλοι απέφευγαν να μιλήσουν, ακόμα κι ο ίδιος ο πατέρας μου μετά το δείπνο άναβε τσιγάρο κι έμενε σιωπηλός, εγώ ονειρευόμουν ένα λεωφορείο μιά νύχτα φθινοπωρινή, μιά εκδρομή με παλιούς φίλους στο χαμένο μας όνειρο ή άφηνα τις μύγες πάνω στο πρόσωπό μου διότι λησμόνησα να σας πω ότι είχα πεθάνει από καιρό, μόνο που έπρεπε να το κρύβω, γιατί τί άλλο πιο επαίσχυντο από συντρόφους που λιποτακτούν ή ακόμα χειρότερο που επιμένουν να ονειροπολούνε.

  Κι ίσως, σκέφτομαι, η Κόλαση είναι ένα παιχνίδι

                      που κερδίζεις.

 

Από την ποιητική συλλογή: «βιολέτες για μια εποχή» (1985).

Από το βιβλίο: Τάσος Λειβαδίτης, «Ποίηση», τόμος τρίτος, Κέδρος, Αθήνα 1988, σελ. 252.