ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΟΣ
ΔΑΚΡΥΩΝ
Πολλά τα δάκρυα που θέλουν ποίημα.
Μια βρύση που στάζει σε άλλες δίψες
τα μάτια σου όταν κοιτάς αλλού.
Μεταξωτή μια αγκαλιά μας κατεβάζει
εκεί. Που τρέμω να σου πω δεν έχω λέξεις
κι η γλώσσα προδοσία διαρκής. Θα γράψω
ένα άλλο ποίημα γιατί εν τω μεταξύ
κάθε δευτερόλεπτο είναι νεκρό παιδί.
Είναι απίστευτος ο αριθμός νεκρών παιδιών
στον κόσμο που συνοδεύουν ένα ποίημα
και κάποτε για να γράψεις θέλει να ξεχάσεις
τι λίμνες γεμίζουν όλες αυτές
οι μηχανές δακρύων που είμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου