ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΠΛΗΡΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΩΧΡΟΤΗΤΩΝ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΠΛΗΡΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΩΧΡΟΤΗΤΩΝ

Σε λύνει απ’ τα δεσμά ή σε δένει σε σωλήνες

ωδείων με ζωδιακές στροφές παμφάγες·

και καταπλήσσει με στιγμές ρευστές τις μάγες

εκείνες επαφές που επιποθούν οι κρήνες.

Και τις ενώνει σ’ ένα λούστρο θαμπωμένο

από μπακίρια και λαχούρια φευγαλέα

για να τις στείλει σα σκυλάκια στην αλέα

μ’ έν’ άρωμα υπερούσιο ν’ αλυχτούν χυμένο…

Μιλώ για σένα, υδρία από φωτιές και χιόνι,

που συγκερνάς μεθέξεις μηδενός και ουσίας

σε ρίμες κι ερημώσεις μετά παρρησίας.

(Τον τίτλο τον οφείλουμε στον Παπατσώνη*.)

* Στο ποίημα που επιγράφεται Τοις Αθανάτοις

μιλάει για τη Σελήνη και τ’ απόκρυφά της.