Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

ΕΝΑ ΧΕΡΙ




ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΕΝΑ ΧΕΡΙ

Χέρι μοναχικό, – τί αργά που ανεβαίνει να στηρίξει
ένα μέτωπο εξίσου ερημικό, κι απομένει στη μέση,
αμφίβολο πολύ (μέσα στη γνώση ωστόσο της αμφιβολίας),
εκεί, μετέωρο μες στο βραδύτερο χρόνο. Ο αγκώνας
ακόμη στο τραπέζι· – θα γνέψει στο μακριά; θα πέσει;
θα πιάσει απ’ τό ’να πόδι το πουλί που σταθμεύει στον αέρα –
αυτό το πουλί που εγώ τό ’χω αμολήσει απ’ τον εξώστη
και το κρατώ μ’ ένα λεπτότατο, αόρατο, λαμπερό σύρμα· –
το χέρι αυτό – τί δυνατά που διασχίζει τη ζωή με μια σημαία.


                  Καρλόβασι, 27.VII.74



Από τη συλλογή: «Ρωγμή» (1974).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος: «Ποιήματα», τ. ΙΑ΄, Κέδρος, Αθήνα 1993, σελ. 368.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου