ΖΕΦΗ ΔΑΡΑΚΗ
ΒΛΑΔΙΜΗΡ
Τα ποιήματα, μου λέει ο Βλαδιμήρ
που ακούγονται στα μπαρ και
πλάι στα κομπρεσέρ στα βιβλιοπωλεία
και στους πεζόδρομους
Και μέσ’ στις μεγάλες αίθουσες
από τα βάθη των αιώνων μού λέει
Κι από τα βάθη των επαναστάσεων
τα κείμενα κι οι μουσικές και τα χρώματα
είναι μια μία πάνω σου η τέχνη – η έμφλογη επιλογή
Το διατρέχον ρίγος...
Εγώ τον είδα εκείνο τον άνθρωπο,
από το μέτωπό του έτρεχαν αίματα
Ποτάμι τα αίματα της Ιστορίας
Και πάντα έτσι γίνεται
κανείς δεν το καταλαβαίνει
πως εφιάλτης και τέχνη
πηγαίνουν μαζί
ώς τον τελευταίο πυροβολισμό
Από το βιβλίο: Ζέφη Δαράκη, «Ερήμωνε», ύψιλον / βιβλία, Αθήνα
2012, σελ. 39.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου