ΚΟΡΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

GEORGE GORDON LORD BYRON

ΚΟΡΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Αθηνοπούλα κόρη, πριν σ’ αφήσω,

Ω, δος μου, δος μου την καρδιά μου πίσω!

Ή, μιας κ’ είναι απ’ τα στήθη μου παρμένη,

Κράτα την πια και πάρε ό,τι άλλο μένει.

Πριν φύγω, άκου τον όρκο που θα πω,

         Ζώη μοῦ σὰς ἀγαπῶ!

Μα τις μακρυές πλεξούδες σου, που ο μπατης

Σου τις χαϊδολογάει, του Αιγαίου διαβάτης,

Μα τα μαυροκροσάτα βλεφαρά σου

Που σου φιλούν τα ροδομάγουλά σου,

Μα τα ζαρκαδομάτια σου τα δυό,

         Ζώη μοῦ σὰς ἀγαπῶ!

Μα του χειλιού σου που ποθώ τη γεύση,

Μα τη ζωστή και λυγερή σου μέση,

Μα των ανθιών το νόημα, που μιλά

Απ’ τη μιλιά του ανθρώπου πιο καλά,

Μα του έρωτα το «χαίρω και πονώ»

         Ζώη μοῦ σὰς ἀγαπῶ!

Αθηνοπούλα κόρη, πάω! Σαν θάσαι,

Καλή μου, μοναχή, να με θυμάσαι!

Αν το κορμί στην Ισταμπούλ πετάει,

Η Αθήνα την ψυχή μου εδώ κρατάει.

Μπορώ να σε ξεχάσω; Όχι, θα πω.

         Ζώη μοῦ σὰς ἀγαπῶ!

Μετάφραση: Μ[ανόλης] Σκουλούδης

Δημοσιεύθηκε στο αθηναϊκό περιοδικό «Ποιητική Τέχνη», τ. 2, τχ. 23, έτος Β΄, Αθήνα 15 Φεβρουαρίου 1949, σελ. 1

ΣΗΜ.–Η επωδός «Ζώη μοῦ σὰς ἀγαπῶ!» είναι γραμμένη ελληνικά με το χέρι του ποιητή, μ’ αυτήν ακριβώς την ορθογραφία, και ριμάρει με τον πέμπτο αγγλικό στίχο κάθε στροφής αυτού του τραγουδιού. Μ. Σ.

***********************

MAID OF ATHENS

Maid of Athens, ere we part,
Give, oh give me back my heart!
Or, since that has left my breast,
Keep it now, and take the rest!
Hear my vow before I go,
     Zoë mou, sas agapo!

By those tresses unconfined,
Wood by each Ægean wind;
By those lids whose jetty fringe
Kiss thy soft cheeks' blooming tinge;
By those wild eyes like the roe,
     Zoë mou, sas agapo!

By that lip I long to taste;
By that zone encircled waist;
By all the token-flowers that tell
What words can never speak so well;
By love's alternate joy and woe.
     Zoë mou, sas agapo!

Maid of Athens! I am gone:
Think of me, sweet! when alone.
Though I fly to Istambol,
Athens holds my heart and soul:
Can I cease to love thee? No!
     Zoë mou, sas agapo!