ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ TO 1827 ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΜΠΕΤΟΒΕΝ

Η ανάρτηση αφιερώνεται στον Θεόδωρο Α. Πέππα

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΑΛΑΚΑΣΗΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΕΤΟΒΕΝ

(Σε μια εικόνα του Μπαλεστριέρη)

Αν και η φωνή του δοξαριού και των κοκκάλων λείπει,

Για να σ’ ακούσω αληθινά, ω μουσική ουρανία!

Μα κ’ έτσι ακόμα το βουβό των άλλων καρδιοχτύπι

Μου δείχνει την απόκοσμη εκεί μέσα λιτανεία.

Τίποτ’ απ’ τη συγκίνηση την ήσυχα πνιγμένη

Μες στα βαρειά σκεπάσματα παραθυριών και τοίχων,

Τίποτε, ξένο κι’ από με, ή αμάντευτο δε μένει,

Που στο κατώφλι στέκομαι προσκυνητής των ήχων.

Κ’ ενώ δεν ξέρω ποιά γρικούν μεγάλη συμφωνία,

Του Ναπολέοντα τάχατες, ή τάχα των Ποιμένων;

Ωστόσο φτάνει και σε με, καθάρια η αρμονία,

Δασών ανεμοφίλητων, κυμάτων αφρισμένων.

Και τότε βλέπω ζωντανή την ίδια εικόνα Εκείνου,

Γυμνό το πλαίσιο αφήνοντας σ’ ένα ταπέτο απάνου,

Να κρούει με δάχτυλα αλαφρά, λευκά σαν άνθια κρίνου,

Τα πλήχτρα τα ελεφάντινα του μαγεμένου οργάνου.

Ο πίνακας είναι του Lionello Balestrieri, "Η Σονάτα του Μπετόβεν".

Από το βιβλίο: Μιλτιάδης Μαλακάσης, «Ποιήματα», εισαγωγή – φιλολογική επιμέλεια Γιάννης Παπακώστας, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2005, σελ. 204.