Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
ΔΑΜΑΣΟ ΑΛΟΝΣΟ!
DÁMASO ALONSO (1898-1990)
AMOR
¡ Primavera feroz! Va mi ternura
por las más hondas venas derramada,
fresco hontanar, y furia desvelada,
que a extenuante pasmo se apresura.
¡ Oh qué acezar, qué hervir, oh, qué premura
de hallar, en la colina clausurada,
la llaga roja de la cueva helada,
y su cura más dulce, en la locura !
¡ Monstruo fugaz, espanto de mi vida,
rayo sin luz, oh tú, mi primavera,
mi alimaña feroz, mi arcángel fuerte !
¿ Hacia qué hondón sombrío me convida,
desplegada y astral, tu cabellera ?
¡ Amor. amor, principio de la muerte !
Το υλικό μάς το έστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου με το ακόλουθο μήνυμα:画像をクリックするとウィンドウを閉じます
Ο πίνακας είναι του Hernán Cortés.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
ΣΟΝΕΤΤΟ,
ALONSO (DÁMASO)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου