ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΙΧΝΗ ΛΥΧΝΩΝ ΣΕ ΛΙΧΝΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΧΝΗ
Μελάγχολος χωλός καρποσυλλέκτης
αρθρώνει ολόχυμες σεισμών οσμώσεις
καθ’ άπασαν την επικράτειαν. Δόσεις
ορμής μυρμηκιούν κάτω απ’ της πενθέκτης
συνόδου των κωφών το φως, κι ο δέκτης
των ήχων ξαρμυρίζει καταπόσεις
αρμονικές. Πλην πρέπει να πληρώσεις,
για να τις λειτουργείς κι εσύ ως ρέκτης
που ορέχτης στίφη στίχων να δαμάσεις.
Κι αν μάσεις όσα φρούτα πανταχόθεν
ωλένες ελενών τρελαίναν, πόθεν
θε ν’ αρυσθείς το σθένος, σε μιας σχάσης
ανίχνευτης να ξανοιχτείς τα πλάτη,
χωρίς να μπήχνεις στις ουλές αλάτι;...
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗΧΗΡΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ!!!!!!!!!!!!
Την Καλησπέρα μου
@ δανάη: Ασμένως δεκτό! Σε όλους μας αρέσουν οι έπαινοι! Να είσαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι. Να βλέπω τα χειροκρότηματα για να μη νιώθω άσχημα που θέλω να χειροκροτάω συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί να πω σινιόρε; Εύγε! Όχι μόνο για την ποίηση. Αλλά για την αγάπη και τη μεταχείριση της γλώσσας μας.
Τα σέβη μου!
@ γητεύτρια: Ετσελεντίσσιμα, μα κε...!
ΑπάντησηΔιαγραφή