Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008
ΑΛΦΡΕΔΟΣ ΔΕ ΜΥΣΕ
ALFRED DE MUSSET
MARIE
Ainsi, quand la fleur printanière
Dans les bois va s'épanouir,
Au premier souffle du zéphyr
Elle sourit avec mystère ;
Et sa tige fraîche et légère,
Sentant son calice s'ouvrir,
Jusque dans le sein de la terre
Frémit de joie et de désir.
Ainsi, quand ma douce Marie
Entr'ouvre sa lèvre chérie,
Et lève, en chantant, ses yeux bleus,
Dans l'harmonie et la lumière
Son âme semble tout entière
Monter en tremblant vers les cieux.
Το ποίημα μάς το έστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου κ. Laetitia Casta, θυμίζοντάς μας ότι η επόμενη ανάρτηση είναι η 1500 του ΑΛΩΝΑΚΙΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ.
Ετικέτες
ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΣΟΝΕΤΤΟ,
DE MUSSET (ALFRED)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου