ΕΧΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ

 

RENÉ CREVEL

 

ΕΧΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ

 

Έχεις τύψεις που σκότωσες τον πατέρα σου χωρίς να έχεις αποκτήσει ούτε καν εκατό χρόνια αναμνήσεις.

Ανέκαθεν οι νευρασθένειες είναι σαν λουλούδια στου ψωμιού την ψίχα.

Αν δοκίμαζες το τάβλι;…

Πηδούν τα ζάρια.

Αρσενικό ή θηλυκό;

Σκύλος ή γάτα;

Αλλά πάντα θα υπάρχει ο σκύλος που θά ’ναι φτυστός η γάτα,

και πάλι το παλιό τραγούδι των αναχωρήσεων που παραμένουν

όπως άλλωστε και τούτη εδώ η ξύλινη πολιθρόνα.

Τα στήθη έχουν μόνο έναν μαστό πρωτίστως στα σώματα άνευ φύλου·

τα παιδικά σου χρόνια είχαν παπάδες με γυναικείες φούστες·

στην κρύπτη της Ιεράς Καρδίας δεν έμαθες ποτέ πώς κάνουν έρωτα.

Ένα πουλί μες στον εγκέφαλό σου.

Αυτό το άφωνο πουλί,

αυτό το πουλί που ουδέποτε πέταξε,

αυτό το πουλί που ποτέ του δεν λάλησε

ταιριάζει μόνο σε κάποιες συγκινητικές φρικιάσεις της αχρηστίας.

Σαν αδέρφια του αγαπούσε

τα μικρά σκάφη·

σκάφη-κολιμπρί

που το σμάρι τους ναι μεν επιβλήθηκε

αλλά τίποτα δεν δίδαξε.

Σκουριά, αίμα από σφάγια

παγωμένο έως θανάτου,

και μετά πάντα και μετά πάλι και ξανά

ολόγυρα υπάρχει νερό κατάκοπο

με τα βαρίδια των νοικοκυρών

που είναι συχνά-πυκνά μητέρες.

Κρυώνεις μα δεν ξέρεις ούτε να πεθάνεις ούτε να κλάψεις.

Θλιμμένη ανάμεσα στις πονηρές αποβάθρες

που κάθε άντρας εδώ κάτω εντελώς περιφρονεί

πας και είσαι σαν ποτάμι γκρίζων πόλεων

αλλά χωρίς καμιάν ελπίδα να βρεις ποτέ σου ωκεανό.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.