ENRIQUE GÓMEZ CORREA
ΤΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΦΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΧΑΝΕΙ ΒΑΡΟΣ
Σαν οψιδιανός γίνε που εκσφενδονίζεται στο πλήθος
Αυτή η αγωνία που βαραίνει το ίδιο με τη γνώση
Σαν εμένα γίνε
Ή σαν την νύχτα την ουσιαστική
Στην οποία και καθυποβάλλομαι.
Ή ο έρωτας
Στην αταξία του οποίου τον εαυτό μου αναγνωρίζω
Και είμαι το κεφάλι το έτοιμο να πυροβολήσει
Αγνοώ ποια σκιά ακριβώς την ψυχή αμαυρώνει
Μου μιλάει με την επιμονή της φωτιάς
Της αριστερής φτερούγας της φωτιάς.
Καλύτερα προς το φως
Καλύτερα προς στη σκιά
Λατρεύω τα λάθη μου
Όπως και τους πυροβολισμούς εξ επαφής.
Θα περιπλανιέμαι στους πόθους μου
Θα τραβώ προς τη σκληρότητα κάποιου κρυστάλλινου τοίχου
Μαύρος σε τούτο το μέλλον της μνήμης
Υποκείμενος στο φως
Στο οποίο και έως ακολασίας
Καθυποβάλλομαι.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου