Η ΑΥΣΤΗΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

 

TEÓFILO CID

 

Η ΑΥΣΤΗΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

 

Σε τούτο το άστρο δεινοπάθησε

 

Πλεονάζει η καρδιά στο ναυάγιο

Μονάχα το στιλέτο του απομένει στα φύλλα ανάμεσα

Στιλέτο που πέφτει σταγόνα-σταγόνα

Με ηλιοτροπίου ρυθμούς

Την αθωότητα την απαγγέλλουν οι λάμπες

Το μίσος στην ανεύρεση

Τίποτ’ άλλο εκτός από σκοτάδι για να βρεις πώς έγινε

Τα χέρια του που δουλεύουνε με τη βροχή

Και ο ουρανός του συνεργός στο έγκλημα

Αρραβωνιαστικιά που χάθηκε πιάνοντάς το

Τίποτα παραπάνω από μια λέξη

Δεν μπόρεσε να σώσει το τέρας απ’ το να γεννηθεί χαμόγελο

Υπάρχει μόνο κάτι αποτρόπαιο

Να καις τα ξόρκια να το σκας απ’ το φιλί

Θα μπορούσαν εκεί οι φλόγες να γίνουν φιλί

Να γίνουνε κεντητά μεσοφόρια

Λελέκια

Σ’ αυτό το καλούπι

Γεννιούνται τα παιδιά για να σκορπίζουν τρόμο

Η γυναίκα μακριά από την αυγή

Για ν’ αλλάζουν χρώμα τα δόντια

Στο χώμα της που κουνάει τη θάλασσα

Ανάμεσα στα χέρια υπάρχει πάντοτε πεπρωμένο και τύχη

Κίνητρο για να σκοτώνεις κοριτσάκια

Ωμότητα που σε βγάζει σε θάλασσα ανοιχτή

Ηδονή που βγαίνει από τα κόκαλα

Και μας κάνει αδιαπέραστους

Αυτό

Πιο πολύ απ’ το να ζεις αποκληρώνοντας άνθη

Κερδίζεις τη ζωή σου αντί να τη δίνεις

Σου πετιούνται μεγάλα φτερά εκεί που είναι τρίχες

Ένα κοντάρι μέχρι τη σειρά των αγώνων

Μέχρι την απαραβίαστη μαγνητική ηδονή

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.