ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

 

EMILIO ADOLFO WESTPHALEN

 

ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

 

Οφείλω να σας δώσω μιαν είδηση μαύρη και οριστική

Τη στιγμή τούτη όλοι σας πεθαίνετε

Οι νεκροί ο θάνατος με τ’ άσπρα του μάτια τα κορίτσια με τα μάτια τα κόκκινα

Ξανανιώνουν τα κορίτσια οι μαμάδες οι αγαπούλες μου όλες

Έγραψα

Είπα αγαπούλες

Λέω ότι έγραψα ένα γράμμα

Ένα γράμμα ένα γράμμα άτιμο αισχρό

Είπα όμως αγαπούλες

Γράφω τώρα ένα γράμμα

Αύριο θα γραφτεί άλλο

Αύριο θα είσαστε νεκροί

Το άθικτο γράμμα το γράμμα το αισχρό το άτιμο είναι ομοίως νεκρό

Πάντοτε γράφω και δεν θα λησμονήσω ποτέ τα κόκκινα μάτια σου

Τούτο μόνο μπορώ να υποσχεθώ

Τα ακίνητα μάτια σου τα κόκκινα μάτια σου

Είναι το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ

 Όταν ήρθα να σε βρω είχα ένα μολύβι και έγραψα πάνω στην πόρτα σου

Εδώ είναι το σπίτι των γυναικών που πνέουν τα λοίσθια

Οι  γυναίκες με μάτια ακίνητα οι κοπέλες με κόκκινα μάτια

Το μολύβι μου ήτανε νάνος και ό,τι ήθελα έγραφε

Το νανομόλυβό μου το προσφιλές μου μολύβι με τ’ άσπρα τα μάτια

Μια φορά όμως το είπα το χειρότερο μολύβι που είχα ποτέ

Δεν άκουσε τι είπα δεν τό ’πιασε

Είχε απλώς άσπρα μάτια

Και ύστερα του φίλησα τ’ άσπρα του μάτια και μεταμορφώθηκε σ’ εκείνην

Και την παντρεύτηκα για τ’ άσπρα της μάτια και κάναμε πολλά παιδιά

Τα παιδιά μου και τα παιδιά της

Όλοι έχουν εφημερίδα και διαβάζουν

Τις εφημερίδες του θανάτου που είναι νεκρές

Μόνο που δεν ξέρουν να διαβάζουν

Δεν έχουν μάτια ούτε κόκκινα ούτε ακίνητα ούτε άσπρα

Πάντοτε γράφω και λέω ότι τούτη τη στιγμή πεθαίνετε όλοι σας

Αλλ’ αυτή είναι ο ίδιος ο αναβρασμός και δεν έχει κόκκινα μάτια

Κόκκινα μάτια μάτια ακίνητα

Και μπα καθόλου δεν την αγαπάω

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.