MANUEL MORA SERRANO
ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Κανένας δεν σκέφτεται εδώ το ηλιοβασίλεμα.
Οι αγελάδες, συνετοί της δροσιάς ιεραπόστολοι,
με τις τραχιές τους γλώσσες εν ειρήνη βόσκουν.
Οι φοινικιές χειροκροτούν κάνοντας συνέχεια τσουι-βις-βίς
και με χάχανα τραβώντας ο Χουλιάν Τσιβί προς το ρυάκι
τ’ όνομά του κοροϊδεύει χλιμιντρίζοντας.
Αδούλευτα είναι όλα, άθικτα και βέβαια, εκτός από την άσπρη πτήση,
την περίπου σαν όνειρο, των ερωδιών του Νότου.
Κάποιος μας χαρίζει ένα ολόφρεσκο γκρι
στα μακρινά σαλόνια της Δύσης.
Όλα, και τα δέντρα ακόμα, γυρνούν το πρόσωπό τους
την ευθυμία να δουν των τελευταίων πουλιών
στα σχεδόν σκοτεινά της κοιλάδας οικόπεδα.
Είμαι μαζί σου, αγάπη μου τόσο, ω τόσο μακρινή,
τώρα που κάνω την τελευταία βάρδια της μέρας
και μαζεύω και διπλώνω τη φωτεινή της σημαία.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου