ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΚΑΠΝΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΑΙΡΝΕ

RENÉ CHAR

ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΚΑΠΝΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΑΙΡΝΕ

Εκείνος ο καπνός που μας έπαιρνε ήταν αδέλφι του ραβδιού που ξεβολεύει την πέτρα και του σύννεφου που ξεκλειδώνει τον ουρανό. Δεν είχε περιφρόνηση για μας, μας έπαιρνε όπως ήμασταν, λιανά ρυάκια θρεμμένα ελπίδα κι αταξία, μ’ ένα σύρτη στα σαγόνια κι ένα βουνό στο βλέμμα.

Μετάφραση: Αντώνης Ζέρβας.

Από το βιβλίο: Αντώνης Ζέρβας, «Εκ του γαλλικού», Εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2003, σελ. 87.

******************************************

CETTE FUMÉE QUI NOUS PORTAIT

Cette fumée qui nous portait était sœur du bâton qui dérange la pierre et du nuage qui ouvre le ciel. Elle n’avait pas mépris de nous, nous prenait tels que nous étions, minces ruisseaux nourris de désarroi et d’espérance, avec un verrou aux mâchoires et une montagne dans le regard.