ΟΔΗΓΙΕΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΟΔΗΓΙΕΣ

Ο κρεμασμένος και το δέντρο· – α, όχι· ο κρεμασμένος
θα πρέπει δίχως άλλο να παραλειφθεί· – πολύ βαραίνει
ετούτη η κάθετος· κόβει τον πίνακα στα δυό, καταστρέφει
τις σχέσεις των γραμμών· – μάλλον μιά διαγώνιος αρμόζει· –
η πύκνωση του αγέρα, μιά κηλίδα κόκκινη, μια μαύρη·
κι η δίδυμη σκιά που συνεχίζεται πέρα απ’ τον πίνακα, έξω
ελεύθερη, απροσποίητη (δεν είναι πια δουλειά σου), ίσως νά ’ναι
η σκιά των δυό πουλιών που μεταφέρουν τα φθαρμένα του
  σαντάλια
πάνω απ’ τα ξυλουργεία του προαστίου, ψηλά στα νέφη.
Και το σκοινί (πίσω απ’ τον πίνακα) σε μιάν αόρατη γωνία να
  κρατάει
γερά τη ζωγραφιά σ’ ένα καρφί στον τοίχο της τραπεζαρίας.



Από την ποιητική συλλογή «Χειρονομίες» (1969-1970).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα» τ. Ι΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 186.