ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Ο ΚΗΠΟΣ ΕΙΜΑΙ ΠΟΥ ΑΛΛΟΤΕ...
Ο κήπος είμαι που άλλοτε με τ’ άνθη του ευωδούσε
κ’ εγέμιζε με χαρωπό τιτίβισμα πουλιών,
που με κρυφομιλήματα και ψίθυρο φιλιών,
τη νύχτα στη σκιάδα του, η αγάπη επερπατούσε.
Ο κήπος είμαι που έμεινε χρόνια πολλά στην ίδια
θέση, μάτια προσμένοντας κάποιαν επιστροφή,
που αντί λουλούδια τώρα πια στ’ αγκάθια έχει ταφεί
που σώπασαν τα’ αηδόνια του και πνίγεται στα φίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου