Αφιερωμένο στον φίλο Λάμπρο Τσουκνίδα που μου θύμισε στα "ΛΕΞΙΔΙΑ" του την επέτειο των γενεθλίων του ποιητή.
PABLO NERUDA
ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Μέσ’ από πλήθος έρωτες
και μέσ’ από τόσες και τόσες
περιπλανήσεις
πλάθονται, γεννιούνται τα βιβλία.
Δεν γράφουν για φιλιά
ή για τις ζώνες τις κλιματικές·
δεν γράφουνε γι’ ανθρώπους
που σαν την πλημμύρα σε πλακώνουν·
δεν γράφουν για γυναίκες
στην κάθε μια σταγόνα καθισμένες·
για την πείνα, για τους πόθους,
την οργή ή και για το τέρμα του δρόμου:
άρα, ούτε για ταμπέλες κάνουν
ούτε και σα ρολόγια λένε τίποτα.
Δεν έχουν μάτια
κι ούτε πρόκειται ποτέ τους να τ’ ανοίξουν.
Το στόμα τους είναι προδιαγεγραμμένο
νά ’χει απ’ τα πριν αποδημήσει.
Λάτρευα τα φύλλα συκής στα γεννητικά όργανα,
κι ανάμεσα από έρωτες και αίματα
έσκαψα κι έβγαλα έξω τους στίχους μου·
φύτεψα στην άνυδρη, ξεραμένη γης ένα ρόδο,
που τό ’θελαν δικό τους και η φωτιά και η δρόσος.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Από το βιβλίο: Pablo Neruda, «Η στείρωση των αστέρων», Τυπωθήτω, Αθήνα 2008, σελ. 87.
Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ λάμπρος τσουκνίδας: Εγώ σ' ευχαριστώ που μου το θύμισες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστούμε, που μας βοηθάτε με τις λέξεις σας, να πλησιάσουμε αυτόν τον μεγάλο ποιητή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕΓΑΣ! ΥΠΕΡΟΧΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαστε καλά που τον θυμόσαστε!
«Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι»!
Φιλιά πολλά!
@ μάρκος γκανής & γητεύτρια: Κάνουμε ό,τι μπορούμε. Ευχαριστώ για την αγαθή σας προαίρεση. Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή