ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΤΗ ΝΥΧΤΙΑ ΕΤΟΥΤΗ ΠΥΛΗ ΚΛΕΙΝΩ

 

PABLO NERUDA

 

ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΤΗ ΝΥΧΤΙΑ ΕΤΟΥΤΗ ΠΥΛΗ ΚΛΕΙΝΩ

 

Ἀγάπη μου, καθὼς τὴ νύχτια ἐτούτη πύλη κλείνω,

ταξίδι, ἀγάπη, σοῦ ζητῶ σὲ σκοτεινὸ ἕναν φράχτη·

κλεῖσ᾽ τὰ ὄνειρά σου, μὲ τοὺς οὐρανούς σου μπὲς στὸ φῶς μου,

ξαπλώσου στὸ αἷμα μου σὰν νά ᾽σαι σὲ πλατὺ ποτάμι.

 

Σὲ χαιρετῶ, ἀντίο, διαύγεια ἐσὲ σκληρή, σὲ χαιρετάω,

ποὺ ὅλο ἔπεφτες στῶν περασμένων ἡμερῶν τὸν σάκο·

ναί, ἀντίο σὲ κάθε ρολογιοῦ ἢ πορτοκαλιοῦ ἀχτίδα.

Καὶ γειά σου, ἐσὲ ἴσκιε σύντροφε, ποὺ κάθε τόσο φεύγεις!

 

Ἐδῶ σὲ ὅ,τι εἶναι πλοῖο ἢ νερὸ ἢ θανὴ ἢ ζωὴ καινούργια

ξανὰ ἑνωμένοι ἢ κοιμώμενοι ἢ ἀναστημένοι

τὸ ἀντρόγυνο θὲ νά ᾽μαστε τῆς νύχτας μὲς στὸ αἷμα.

 

Δὲν ξέρω ποιός πεθαίνει ἢ ζεῖ καὶ ποιός ξυπνᾶ ἢ κοιμᾶται —

ξέρω ὅμως ὅτι εἶναι ἡ καρδιά σου ἐκείνη ποὺ σκορπάει

μοιράζοντας στὸ στῆθος μου τῆς χαραυγῆς τὰ δῶρα.

 

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.