ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Η ΓΚΑΣΕΛΑ ΤΗΣ
ΚΑΛΛΟΝΗΣ ΜΕ ΤΟ ΡΟΔΟ
Κρατᾶς
τὸ ρόδο ἀμάραντο στὰ χέρια·
στὸν
κῆπο τοῦ κορμιοῦ σου χίλια ρόδα
δοξάζουν
τὸ ἄλικο τῶν ἀσπασμῶν μας.
Ἐκεῖνο
τὸ ἕνα ποὺ κρατᾶς τονίζει
μιὰ
μουσικὴ ὅλο λάμψεις.
Οἱ
νότες του τινάζονται ἀδιαπτώτως·
σκληρὰ
διαμάντια κρύβονται στὸ φῶς του,
μὰ
σπάζουν στὸ βαθὺ τὸ κοίταγμά μας,
κι ἀμέσως
θάλασσα πυρὸς γεννιέται
σὰν
τοῦ Ἰσπαχὰν ροδώνας.
Προσκυνητὴς
στὸν κῆπο σου ζυγώνει
ὁ
μέγας ἥλιος τῶν φαιδρῶν συμπάντων.
Χλομιάζει
ὡστόσο μπρὸς στὸ ἀνέσπερό σου
τὸ
ρόδο· σκύβει, τὸ μυρίζει, κι ἔχει
βαφτεῖ
ἄλικη ἡ ὄψη του ὅλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου