PABLO NERUDA
ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΣΩ ΜΕΣ ΣΤΗΣ ΓΗΣ ΤΗ ΜΕΣΗ
Θὰ πάω νὰ παραχώσω μὲς στῆς γῆς τὴ μέση
ὅσα σμαράγδια ὑπάρχουν, γιὰ νὰ μείνεις ἕνα
καὶ μόνο ἐσύ, καθὼς τὰ στάχυα θ᾽ ἀντιγράφεις
μ᾽ ἕνα φτερὸ νερένιο καὶ μαντατοφόρο.
Τί κόσμος! Ὤ, τί μύχιος μαϊντανὸς καὶ τοῦτος!
Τί πλεούμενο ποὺ μὲς στὴν ἡδονὴ ἀρμενίζει!
Μπορεῖ καὶ νά ᾽μαστε κι ἐσὺ κι ἐγὼ τοπάζι!
Καμιὰ ἔριδα δὲν θά ᾽χουν τώρα πιὰ οἱ καμπάνες.
Ὁ ἀγέρας, λεύτερος, θὲ νά ᾽ναι ἀνοιχτοσύνη.
Μὲ μῆλα ποὺ θὰν τά ᾽χει ὁ ἄνεμος σηκώσει,
μὲ ζουμερὰ βιβλία νὰ κρέμονται στὰ δέντρα,
ἐκεῖ ποὺ τὰ γαρύφαλλα τὶς πνοές τους χύνουν
ἐμεῖς θὰ ράψουμε ἕνα ροῦχο ποὺ θ᾽ ἀντέχει
καὶ αἰώνιο θά ᾽ναι μέσα στὸ φιλὶ τῆς νίκης.
Μετάφραση:
Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου