AIMÉ CÉSAIRE
ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ ΕΝΤΟΣΘΙΑ
Δεν θα κατεβάσεις Αγωνία τους υδατοφράκτες
στη δεξαμενή του λαιμού μου
ούτε θα χρειαστεί Φόβε ν’ αναζητήσω
τρέμοντας μες στο τρελό κουβάρι
το κόκκινο νήμα του αίματός μου της λογικής
μου του δίκιου μου
το σκληρό μυστικό του σώματός μου της
υπερηφάνειας της καρδιάς μου
έν’ αστέρι παντοτινό ν’ ανατέλλει
περιπλανώμενο και χωρίς να αφήνει κατακάθι
και να δύει για να ξαναγεννηθεί καλύτερα
στην καθαρότερη μορφή του
και τόσο κοφτερό στις άκρες που εσύ Έκλειψη μπορείς να το καταστήσεις διαβόητο
και ενώ εγώ με το χέρι μου ψαρεμένο από τις
πέτρες στα βαλτοτόπια της νύχτας
θ’ αρνούμαι τη συμφωνία σου θ’ αποποιούμαι
την οργή της υπομονής
ο δε σάλος που στέκεται όρθιος στη σκιά
των αφτιών
θα έχει δει γι’ ακόμα μια φορά επάνω στον
ασπρισμένο τοίχο
πώς πιτσιλίζεται η μαυρίλα των εντοσθίων τούτης
της κραυγής της αξέχαστης
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου