ΚΑΣΙΝΤΑ ΤΗΣ ΡΟΔΑΥΓΗΣ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

 

ΚΑΣΙΝΤΑ ΤΗΣ ΡΟΔΑΥΓΗΣ

 

Οἱ σερπαντίνες τῆς αὐγῆς τὰ ρόδα

χρωμάτιζαν, ποὺ μόλις εἶχαν σπάσει

μὲς στὰ γυαλιὰ τῶν καθρεφτῶν, τὶς λέξεις

τὶς μυστικὲς μ᾽ ὅλες μαζὶ τὶς ρίμες

ἀπ᾽ τὰ ποιήματά τους.

 

Ἀρώματα τῆς νύχτας μὲς στὴ μέρα

φυσοῦσαν τὴν ὁρμή τους καὶ τὴν κόμη

ἰσιώνανε τῶν στοχασμῶν, τῶν πόθων

τὰ φίλτρα, τὴ λαλιά τους.

 

Εὐθεῖες νικοτίνης μὲ σκοτάδι

στῶν ἐραστῶν ἐκάθισαν καὶ πάλι

τὸν νοῦ, στὰ βλέμματά τους

 

καὶ οἱ λογισμοὶ ἐκτινάχθηκαν ὡς ἄνθη

βαθιὰ στὰ ἰνδάλματά τους

 

τὰ ἁβρά, τ᾽ ἀπόρρητά τους.