ΔΥΟ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ PIETRO INGRAO
Η
ΝΥΧΤΑ
Η
μεγάλη σιωπή
των
χελιδονιών που βόσκουν
και
μοιάζουν με σφραγισμένα στόματα, σαν εισβάλλει ξυπόλητο
το
σκοτάδι από το πλάι, γδύνεται
και
τότε οι τοίχοι λάμπουν
μες
στο οπάλιο.
Τί
παράξενοι γάμοι της μιας στιγμής!
******************
ΑΤΑΞΙΑ, ΤΑΞΗ
Το ακατέργαστο ανάβρυσμα στου κεραυνού
το
μάτι. Βρήκαμε
τουφέκια
στο ξέφωτο, τεράστια
λάβαρα
σβησμένα…
Δεν
θα μπορείς να ακυρώσεις
το
τραχύ μονοπάτι
όπου
και λιώνει η καφετιά
μελωδία
του φθινόπωρου: παράξενο, μακρύ
ερύθημα
που δεν υποχωρεί.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου