ΚΙΘΑΡΑ Ή ΦΕΓΓΑΡΙ

 

VICENTE ALEIXANDRE

 

ΚΙΘΑΡΑ Ή ΦΕΓΓΑΡΙ

 

Κιθάρα σαν φεγγάρι.

Είναι το φεγγάρι ή το αίμα του;

Είναι μια μικροσκοπική καρδιά που έχει δραπετεύσει

και που πάει ν’ αφήσει στα δάση την άγρυπνη γαλάζια μουσική της.

 

Φωνή ή το αίμα της,

πάθος ή ο τρόμος του,

ψάρι ή ξερό φεγγάρι – ναι,

και πορεύεται μέσα στη νύχτα τις κοιλάδες ραντίζοντας.

 

Χέρι βαθύ ή θυμός επαπειλούμενος.

Κόκκινο είναι το φεγγάρι ή μήπως κίτρινο;

Όχι, δεν είναι μάτι ταϊσμένο μανία

για να επιβλέπει από ψηλά τα όρια της μικρής μας γης.

 

Χέρι που γυρεύει στους ουρανούς την ίδια τη ζωή –

γυρεύει τους παλμούς κάποιου ουρανού που αιμορραγεί,

γυρεύει τα έγκατα ανάμεσα στους παλιούς πλανήτες

που τους λείπει η κιθάρα που φωταγωγεί τη νύχτα.

 

Πόνος, πόνος κάποιου στήθους που κανένας δεν ορίζει,

όταν τα θηρία νιώθουν να τους σηκώνονται οι τρίχες,

όταν νιώθουν να βουλιάζουν στο κατάψυχρο φως μέσα

που τους πασπατεύει το δέρμα σάμπως χίμαιρας να είναι χέρι.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.