ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

 

ANDRÉ BRETON

 

ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ

 

Στις δέκα το βράδυ όλες οι γυναίκες έχοντας πάρει τη μορφή μιας σπεύδουν δρομαίες στα ραντεβού τους ανά τας εξοχάς, επί της θαλάσσης, εντός των πόλεων. Στο δάσος η γυναίκα κλέβει γιορτινά γλομπάκια και κρησάρες δροσιάς. Πάνω από τις στέγες η βασίλισσα των κορμοράνων, τσίμπημα σφήκας στο επίπεδο της κλεψαμμίας, κάνει με το ράμφος της να κουδουνίζει ο δεμένος σάκος των οιωνών που τινάζει πιτσιλιές στις υποσχέσεις ανάμεσα. «Κύριε Μπερνά», λέει ο Σίφρ, γερμένος με την πλάτη στον προμαχώνα της Καρκασόν, «από μια κυρία έχω τη μισή, πλην όμως ακόμα δεν κατάφερα ν’ αποφασίσω αν είναι το κάτω ή το επάνω μέρος της καλύτερο για μένα». Τίποτα δεν μπορεί να βρει μακρύτερα αντίλαλο στην τρέλα, στους σταθμούς, στα ξενοδοχεία. Μια άφθονη πρωτοπλασματική ζωή χαράζει στον Γαλαξία, στο ύψος αναστεναγμού, ένα αμύγδαλο που έχει ήδη βλαστήσει. Από τον ουρανό της ημέρας απομένει τώρα μόνο ενός ξεφτεριού η φωλιά.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.