ΙΔΕΑ

 

VICENTE ALEIXANDRE

 

ΙΔΕΑ

 

Ρίγος υδάτινο επάνω στο μέτωπο.

Και όπου νά ’ναι ακριβής θα ξεπηδήσει

η καθαρή εικόνα, σκέψη,

κύτος θαλάσσιο, σκάφος.

Επάνω σμήνος οι ιδέες πετούν

με το χάραμα. Κάτω όμως

το ανέγγιχτο μυστικό σκαρί

αναδύεται από βάθη υποθαλάσσια,

μια μουσκεμένη επινόηση, μια χάρη.

 

Προς στιγμήν σταματάει

την ισορροπημένη σταθερότητά του

στην απαλή ευπορία του κύματος.

Πολώνει των ανέμων τα νήματα

στο αιχμηρό κατάρτι του,

και τα κόβει

μ’ ένα βίαιο τράνταγμα, και η θάλασσα μένει ανοιχτή,

με πόδια πρησμένα απ’ το περπάτημα,

από τη γνώση, από τη νίκη.

 

Ίσαμε τα απώτατα όρια –γλώσσα–,

Λεπίδι, και την απαλλάσσει

απ’ τα ναυτικά σωθικά της,

και από όλο το τοπίο, το μύχιο και το αργοπορημένο,

την κομματιάζει, τη γδέρνει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.