ΤΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ

 

JOAN MARAGALL

 

ΤΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ

 

Με κοσμήματα να σου σκεπάσω θέλω την κόμη,

το λαιμό και το στήθος σου, μπράτσα και χέρια,

για να θυμάσαι όλα τα χάδια, τις γλυκιές θωπείες

που χαίρεσαι τώρα και που σου έκανα πριν.

 

Σαν βροχή τα κοσμήματα στα μέλη σου όλα,

σαν βροχή όλα τα φιλιά μαζί του έρωτά μου,

και κάτω από το κάθε μου φιλί που ανάβει

ανάβει και μια νέα λάμψη, σαν καινούργιο αστέρι.

 

Ένα κόσμημα για κάθε φιλί που βγαίνει και φωτίζει,

μες στην ήρεμη νύχτα, του κορμιού σου την ευγένεια·

αλλά ύστερα από τη μεγάλη μέρα, ύστερα απ’ τη μέρα

είσαι η σύζυγος –χωρίς τα κοσμήματα– του συζύγου.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

Les joies